Dün tv karşına kilitlendm kaldım. Bu 2. ve bu da harika oldu. Ama ders alması gerekenler ders aldı mı? Ondan emin değilim. Hala adaylıktan çekilmiyor. Bu gibi durumlar için inadım inat, malum yerim iki kanat deriz ya, o durumda kendileri. Ama çok olduğunu bilmek, insanı rahatlatıyor.
Gelelim, geçen haftaya. Cuma günü kitap fuarına gittim. Çoğu yayınevinde %50'lere varan ciddi indirimler vardı. Birkaç kitap aldım. Oğlumun Penguen ciltlerini tamamladım.(Her yıl kitap fuarından geçmiş yılın tüm ciltlerini alıp koleksiyon yapıyoruz). Bir de odası için Leman'dan Bezgin Bekirli çöp kutusu (kağıtlarını atsın diye) aldım. Yolda kuzenle karşılaştım, kızı Ankara'dan gelmiş. Dönüşte bize uğrayın çay içelim dedim. Gelirken börek, lor kurabiyesi falan aldım. Ben eve girdikten yarım saat kadar sonra da onlar geldi. Oturduk, lafladık. Kuzenin kızı Ankara'da okuyor, arada gidip geliyor. Cumartesi için de yemeğe çağırdım. Ama bizim daha doğrusu eşimin sülalede birini çağırıp diğerlerini çağırmazsan bozuluyorlar. Eşimin teyzesini, onda kalan ve bana şu sarmaları saran ablayı, kuzenleri, görümcemi ve çocuklarını da çağırdım ki toplam 11 kişi oluyoruz. Kayınvalideler artık yazlığa gittiklerinden burada değiller, çağıramadım. Yalnız bu hafta inanılmaz bir üşengeçliğim vardı. Kolayına kaçtım. İçini biz hazırladık, pide yaptırdım. Yanında salata, yeşillikler, turşu, acı, yoğurt, taze soğan, kola, ayran falan derken herkesin çok hoşuna gitti. Ben de yorulmamış oldum. Pazar günü eşim annelerine giderken biz de gidecektik ama oğluş bey son dakika benim p.tesi fizik sınavım var deyince ben ve oğlum evde oturduk. Gerçi benim de hoşuma gitmedi değil. Yayıldım. O ders çalışırken pazar gazetelerini okudum, bir gün önce yemek telaşından seyredemediğim cnbc-e'deki acil servisi izledim(hastasıyım o dizinin) , mitinge baktım, ütüleri yaptım. Akşamüzeri eşim babası ile birlikte döndü. Bugün doktor randevusu varmış. Akşam yemeği, biraz tv, sonra uyku. Sabahta herkes dağılıştı. Eşim işe, oğluş okula, kayınpeder doktora. Ben de biraz ortalığı toplayıp dolaptaki tavuk göğüslerini haşladım. Pirinç ıslattım. Akşama pilav üstü tavuk yapıcam, bi de salata. Öğleden sonra anneme gidiyorum.
Bakalım, önümüzdeki günler neler getirecek ama en azından endişe yerini umuda bıraktı bende, mutluyum, gururluyum, umutluyum:))
1.Not: Dikkat ederseniz zırt pırt foto koyuyorum artık. Picasa'yı yükledim. Bugüne dek niye yapmamışım diye hayıflandım. Ve niye bu kadar teknolojiden korkuyorum diye kendime çok kızdım.
2.Not: Ya, şimdi hatırladım, bugün bizim nişan yıldönümümüz. 18 sene bitiyor. Vay be, iyi dayanmışız:))
15 yorum:
nişan yıldönümünüz kutlu olsun.bende fotoya bayıldım nefis bir görüntü afferin gidenler.
nişan yıldönümü he.. vay romantik kişilikler sizi.:) kutlu, mutlu olsun.. nice nice yıllar daha kutlamak nasip olsun.:)
kitap fuarına gidemedik biz bu sene yaa.. yazık bize demi.:)))
Yıldönümüz kutlu olsun Çenebaz. Bir de uzun zamandır yazacağım ama fırsat bulamıyordum senin şu 'Cuma Güzelleri'ne bayılıyorum. Sevgilerimle...
Figencim, teşekkürler.
Fikrişim, yok ya ne romantizmi. Sadece günü hatırlamak, özel bir şey yapmadık. Bu arada yazık valla size... Seneye inşallah
Burcucum, sağol. Bu arada var mı özel isteğin Cuma için?:))
Sevgili Çenebaz yıldönümün kutlu mutlu olsun. Bu arada muhteşem bir toplantı İzmir'de de organize ediliyor. Cumhuriyetimizin kalesi Güzel İzmir sanırım Tandoğan ve Çağlayan'ı aratmayacaktır muhteşem kalabalığıyla...
Sevgiler...
Mahzunprensesim, sağol. Mitinge ailece katılıcaz. Daha bu sabah konuştuk. Galiba daha kesin tarih belli değil ama.
Gurur duyulmayacak gibi değildi...
seni okumak niye hoşuma gidiyor keşfettim. kendimle özdeşleştiriyorum, anlattıklarını sanki ben yapıyormuşum gibi hayal ediyorum. mesela pazar günü oğluşun ders çalışırken sende yayılmışsın gazeteleri okumuşsun ya off düşüncesi bile beni mest etti.
bende misafirime yemek yapmaktansa pide yaptırmayı tercih ederim. hem zahmetsiz, hemde yiyenler memnun kalıyor.
nişan yıldönümünüz de kutlu olsun :)
Renklercim, evet, çok güzel, çok uygarca bir miting oldu.
Kurunanecim, buralarda olsan, inan bir pazar alırdım senin çocukları sana da evde yayıl derdim. İnşallah bir gün sen de rahatça yayılırsın:)
Pide gerçekten kurtarıcı oluyor hem de herkes iştahla, zevkle yedi.
Nişan kutlaman için de teşekkürler.
Günaydın çenebazcım;
Miting konusundaki görüşlerine aynen katılıyorum. Aksi mümkün değil. Ama başka birşey soracağım, gülme bana, cnbc-e'deki acil servis (ER di mi?) dizisini ben de severek seyrederdim. Şimdi ufak çocukla kolay olmuyor. Orda ikiz çocuk doğuran bi hemşire vardı, hani çocukların babası da George Clooney'di, noldu onlara? Uzun süredir merak ediyorum ama bulamıyorum.
Banucum, kusura bakma, geç gördüm yorumunu ondan yeni yazıyorum. George Clooney, hasta bir çocuğa annesinin ötenazi uygulamasına seyirci kaldı, müdahale etmedi diye, hastaneden ayrıl diye talimat verdiler. Bu da başka bir eyalete çalışmaya gitti. Kadına benimle gel dedi ama kadın gitmedi. Bu arada Clooney'e hamile olduğunu da söylemedi. Yani Clooney çocukları olacağını bimiyordu. Dediğin gibi kadın ikiz doğurdu. Ama bir şey söyliyeyim mi , kadın sonra neden ayrıldı bak o kısmı ben de unuttum. E, tabi beni Clooney ilgilendirdiği için o kısmı unutmamışım. Çünkü çoook eski bölümlerdi onlar ya. En az 2 sene olmuştur.
Banucum, o aaa benim, gmail adresi ile girince öyle çıktı.
Yorum Gönder