Burada

Sawyer burada, Türkiye'de. Eh, bu hafta başkasının resmi konmazdı, ayıp olurdu:))

Geçen hafta koşuşturmacalı geçti. Cumartesi sabah arkadaşıma kahvaltıya gittim. Diğer arkadaşımız da geldi. Ayrıca ev sahibi arkadaşımızın annesi ve kızkardeşi de vardı. Güzel bir gündü. Giderken gene makinada ekmek yapıp götürdüm, pamuk gibiydi, bayıldılar. 2,5'a kadar falan oturduk orada. Oradan malum kayınvalidelere geçtim. Orada da şaka,şamata, muhabbet. Akşam eve döndük. Zaten yorulmuştum. Ayaklarımı uzatıp tv seyrettim, dinlendim. Ertesi gün, teyzemi yeni taşınacağı yere götürdük. İzmir'e 2-2,5 saat mesafede yazlık bir yer. Ama bir gittik ki, ev dandini. Oğlanlar eşyaları yerleştirmemişler bile. Çöp ev gibi. O kadın o vaziyette o evi nasıl yerleştirecek bilemiyorum. Biz biraz düzeltmeye, en azından yatacak yer açmaya çalıştık ama en az 2 günlük iş var orada. Yanımızda kayınvalideler de vardı, tekrar Foça'ya döndük. Bahçeden erik ve çağla topladık. İzmirliler bilir, o tarafta S.akıpağa'nın tesisleri var, "Rumeli köftesi" meşhurdur, oraya uğradık köfte yedik, akşam da eve döndük. Malum pazartesi için ütü yaptım, nevresimleri değiştirdim falan.

Pazartesi günü aslında anneme gitmeyi düşünmüyordum ama teyzem evden ayrıldı, şimdi mahzunlaşmıştır diye gevrek alıp sabah (yani annemlerin sabahı;12) kahvaltıya gittim onlara. Çok kalmadım ama, bir-iki saat sonra eve döndüm. Akşam kuzen ve aileyi pide yemeye davet etmiştim. Biraz meze türü şeyler yaptım. Pide içlerini hazırladım. Oğlumla eşim pideciye gitti, ben masayı kurdum, akşam gene gülüş ahenk kalabalık bir sofraydık.

Salı günü ise temizlik vardı, yarım gün geldi, sonra o kapıdan ben bacadan gene anneme gittim. Annemler uzun bir gurbet sonrası (eniştemin işinden dolayı) 20 yıldır ilk kez teyzemle alt-üst oturuyorlardı. İşte hayırsız evlat durumlarından teyzecim evini satmak zorunda kaldı ve kiraya çıktı. Hem de buradan uzaklaştılar. Ev taşınalı 1 ay olmuştu. Oğlanlar biz evi yerleştirelim öyle gelirsin demişlerdi. Gerçi gidince gördüm ki taş taş üstüne koymamışlar.O süre zarfında da teyzem annemlerde kalıyordu. Gidince anneme çok zor oldu. Zaten çok bağlıdırlar birbirlerine. Biraz ona destek olmak için gidiyorum anneme. Aslında bana yakın bir eve taşımak istiyorum onları ama onlar da kendi evleri duruken kiraya çıkmak istemiyorlar. Bu yaştan sonra ev sahibi kahrımı çekicez diyorlar. Evlerini satsak buradan ev alamayız, onu da biliyorum. Ben şimdilik kiralıklara şöyle bir göz gezdiriyorum, inşallah hem kesemize hem de gönlümüze göre bir yer buluruz.

Çarşamba malum, Bospadaydım, biraz tekstil- biraz sebze alışverişi. Dün de ameliyat olan bir arkadaşıma hastaneye ziyarete gittim. Ondan dönüşte de başka bir arkadaşın şubesine uğradım. Biraz da onunla sohbet. Eve geldim, biraz yemek,biraz ütü(yastık kılıfları, havlular, tişortlar falan)

Bugün oğlum seviyor diye birazdan kısır yapıcam, sonra da biraz çıkıp yürüyüş yapmak istiyorum. İşte günler böyle geçip gidiyor. Bu arada kitap okuyorum. Oya Baydar'ın "Kayıp Söz" kitabı. Diğer romanları kadar( Sıcak Külleri Kaldı ve Erguvan Kapısı ) sarmadı ama zorluyorum kendimi. DVD'de "Anlat İstanbul"u sakin kafayla izledim. Sırada "Uzak" var. Yani kültür hareketlerinden de uzak durmamaya gayret ediyorum.

Gene cuma olmuş. Herkese iyi tatiller, iyi hafta sonları...