Cuma, Ocak 06, 2006

Okul Kırmak

Bugün oğlum okulu ekti. Daha doğrusu sabah kalkacaktı ama ben "Hadi bugün istersen gitme okula" dedim. Tabi onun canına minnet. Hemen döndü arkasını uyumaya devam etti. Bakıyorum hergün sınıflarında 10-15 kadar çocuk okula gelmiyor. Derslerde yeni bir konu da işlenmiyor. Ya,aslında yaptığım çok doğru bir şey değil,biliyorum ama ne yapayım. Acıdım oğluşuma.Bir güncük uyusun bari dedim.

Tabi, o evde olunca kahvaltı sofrası da muhteşem oldu. Normalde ben yiyeceklerimi (ekmek, peynir, zeytin, domates ve çay) küçük bir tepsiye koyup, bilgisayar karşısında yerim ama bugün farklıydı. Televizyonun karşısında omletli, sosisli, sucuklu ve tabii ki diğer tüm kahvaltılıkların da olduğu mükellef bir kahvaltı ettik. Gevrek de aldım. Ana-oğul deymeyin keyfimize. Tek kavgamız bilgisayarın paylaşımı konusundaydı ama ona azıcık torpil yaptım. Bilgisayarı ona bıraktım.

Zaten öğleden sonra evde değildim. Arabayı bakıma götürdüm. Bayram öncesi olduğundan servis acaip doluydu. Randevumuz 2'deydi. Saat 5.30'a doğru anca alabildik arabayı. Gerçi bin kere özür dilediler, haklarını yiyemem şimdi. Demek ki neymiş? Bir daha servis işini bayram öncelerine bırakmayacaksın. Servis biraz şehir dışı bir yer olduğundan mecburen orada oturup bekledim. Günlük gazetelerin tümü, broşürler, ilanlar, reklam levhaları. Okunacak bir şey bırakmadım. Bir daha sefere kitapla gideceğim. Bu da 2. ders olsun.

Cumartesi sabahı kısmetse kardeşim, eşi ve yeğenim İstanbul'dan İzmir'e bayram tatili için geliyorlar. Tüm tatil boyunca bizlerle olacaklar. Hepimiz nasıl mutluyuz ve nasıl heyecanlıyız anlatamam. Hele yeğenimi nasıl özledik, bilemezsiniz. Henüz 3 yaşında ve yarım yarım konuşmaları ile telefonda bizi gülmekten kırıp geçiriyor. Annemle babam da heyecan içindeler. Onlara babane, dede dedikçe nasıl gözleri doluyor, nasıl mutlu oluyorlar anlatamam. Gurbet, hasretlik çok zor. Biz bunu teyzemde de yaşamıştık. Neyse ki yıllar sonra da olsa İzmir'e döndüler ve hasret sona erdi. Umarım bir gün ben de kardeşime kavuşurum. Bu hasret biter ve İzmir'e geri dönerler.

5 yorum:

ZeYNeP dedi ki...

Cenebaz, son satirlarinda beni aglattin, Gurbet cok zor coook.
icimde bir sizi benimde, insallah bende bir gun Turkiye'me, her telefonumda gozyasi doken aileme kavusurum...

Sevdiklerinle doyasiya guzel bir bayram diliyorum sana.

Zeynep

cenebaz dedi ki...

Zeynepçim,hele yurtdışında gurbette olmak daha da zordur, eminim. İnşallah sen de en kısa sürede yurduna ve ailene kavuşursun. Sana da iyi bayramlar diliyorum.

pınar dedi ki...

çenebaz inşallah kardeşin de döner izmire. belki birgün biz bile geliriz:)tekrar izmirde yaşamayı çok isterdim.
gevrek dedin de aklıma geldi. geçen gece rüyamda gevrek yiyordum. özledim gevreği. burda simit var tabi ama aynı tadda olmuyor.

cenebaz dedi ki...

Pınarcım,inşallah herşey gönlünce olur. Sizler de gelirsiniz İzmir'e. Tabii benim kardeşim de. Eğer istersen, kargoyla sana gevrek göndereyim. Buzluğa koyarsın . Canın istedikçe çıkarıp, ısıtır ve yersin.

Gün dedi ki...

Ahh o gurbetlik yok mu? :( Alışamadım, bu gidişle alışamayacağımda ..