Bayram ve sonrası

Bayram geldi, geliyor derken bitti, gitti. Tabi en üzücü olanı kardeşim İstanbul'a döndü ve biz daha hasret giderememiştik bile. Neyse buna da şükür.

Kardeşim, eşi ve yeğenim Cumartesi sabahı İzmir'deydi. Ondan sonra zaten bir sonraki Cumartesi'ye dek hep biraradaydık. Kah annemlerde, kah teyzemlerde, kah bizde. Yeğenim 3 yaşını Aralık ayında doldurdu ama nasıl dillenmiş anlatamam. Genelde erkek çocuklar geç konuşur derler ama bu almış başını gitmiş. Sürekli bıcır bıcır konuşuyor. Dilli düdük olmuşsun diyoruz gülüyor. Hava değişiminden dolayı nezle oldu ama neyse ki çabuk toparlandı. İlk günler üzdü bizi hastalığı ile. Gidene kadar iyileşti .

Bayramda ilk gün kahvaltıya annemdeydik. Öğle yemeği için de kayınvalideme gittik. Görümcemler de geldi. Zaten o gün bu şekilde bitti. Diğer 2 gün de tüm akrabalar ziyaret edildi. Son gün kardeşim bize geldi. Ertesi gün de onları uğurladık. Bu arada ailece nezle olduk. Pazar günü sabahtan ekmek ve gazete almaya çıkmanın dışında burnumuzu çıkarmadık. Ailece yattık, tv izledik, yedik, içtik, yedik, içtik.... Böyle devam ettik yani.

Dün ise babamla yazlığa gidip halıları getirdik. Şu an otuduğum ev halı kaplı olduğundan , kendi halılarımı yazlığa götürmüştüm. Ancak yeni ev parke. Şimdi onları temizletip yeni evde kullanacağım. Yavaş yavaş hazırlıklara başlıyorum ama sanki tadilatçı verdiği sözü tutamayacak gibi. Çünkü daha ortada bir şey yok. Bu hafta sonuna evi teslim edeceğini söylemişti. Biraz zor görünüyor. Benim tüm acelemse sömestr içinde taşınmak. Ama olmazsa da olmaz. Yapacak bir şey yok. Geç olsun güç olmasın, n'apalım.

Taşınmanın en kötü yanı yeni telefon bağlatmak, sonra da yine ADSL için beklemek olacak. Bu arada bilgisayardan ve bloglardan uzak kalacağım. Ama onunda güzel tarafı, bağlantı kurulunca birikmiş ve okunacak bir sürü blog olacak. Amma Pollyanna oldum ya ! Belki de iyi bi şeyler olur da telefon ve ADSL hemen bağlanır , di mi? Allahtan umut kesilmezmiş.