Ne var Ne yok?

Uzun süredir savsakladım gene yazmayı. Ama vakit yok valla. Yılbaşı üzeri toplantılar, hediye seçme, alma, verme derken nefes alamıyorum. Geçen cumartesi liseli kızlarla aylık olağan toplantımız vardı. Bu kez G.aziemir'deydik. Herkes geldi. Bazen çocukların okul, kurs sorunlarından dolayı kadro tam olamıyor. Bir de bu yıl için karar alındı, yalnızca pide yaptırılıyor. Ev sahibi açısından süper oluyor, çünkü ne pişiricem derdi yok, yemeğin adı belli. Gelenler için de iyi, bari tek çeşit istediğin kadar ye, doyunca da bırak. Oysa diğerinde yapılan her şeyden yiyorsun, doysan bile aklın kalmasın diye tadıyorsun, sonra kilolar uuuuuu, alıp başını gidiyor.

Pazartesi günü de anneme gittim (her zamanki gibi). Her gidişimde onlara da farklı bir şeyler pişirmeye çaışıyorum. O gün poğaça yapayım dedim, eksik malzemeleri almak için bakkala girince bir baktım yufka da satmaya başlamışlar. Bilirim, böreğe bayılır ikisi de. Hemen plan değişikliği yapıp yufka aldım, tavada börek yaptım. Anneciğimle, babamı mutlu etmek o kadar kolay ki. Uçtular o gün. Zaten gitmem yetiyor da. Onlara ordan, burdan, arkadaşlarımdan bazen bloglarda okuduğum ilginç olaylardan bahsediyorum,zevkle dinliyorlar.

Salı günü sabahtan temizlik vardı, ardından emekli bankacılar toplantısındaydım. O gün de uzun süredir görmediğim arkadaşları görmek güzeldi. Bu toplantıda da çeşidimiz 3'le sınırlı; 1 tatlı, 1 tuzlu, 1 salata. Güzel ve muhabbetli bir gündü:)

Çarşamba hava çok kapalıydı ve eşim de evdeydi. O gün pazara gidip alışveriş yaptık, sonra gel, onları yerleştir, zaman aldı tabi.

Dün ise bir arkadaşımla buluştum. Yeni yıl hediyelerini almak için M.udoya bakmak istiyordum. Arkadaşım da N.arlıdere'de oturuyor. Sen araba vapuru ile Üç.kuyular'a geç, ben seni alırım ,A.gora AVM'ne gidelim deyince hem onu görürüm hem de alışverişte bana fikir verir diye düşünüp, hemen kabul ettim. Önce biraz dükkanları dolaşıp fikir edindik. Daha sonra K.itchenette'e oturduk yemek için. Pizzalarına diyecek yok ama salatalar kötüydü ya. Basmışlar mayonezi, basmışlar tuzu, ağu gibi denir ya. İş yalnızca dekorla, ambiyansla bitmiyor, ben oraya yemek yemeğe gidiyorum, ağız tadıyla da yemek isterim. Üstelik ben ööle müşkülpesent bir insan değilimdir,aza kannat ederim ama olmamış işte. Kısacası memnun kalmadık. Neyse, ordan kalkıp diğer dükkanlara biraz baktık. En sonunda hediyelerin çoğunu M.udodan hallettim. Son olarak da Paşabahçe'ye girip alışveriş işini noktaladık. E, bu kadar dolaşmaya artık biraz oturmak lazım, di mi? R.eyhan'a oturduk, çaylar, pastalar, muhabbet üçlüsü eşliğinde güzel saatlaer geçirdik. Bu arada eski şubemden bir iki elemanı gördüm, konuştuk, haberleşmiş olduk. Sonra beni yine araba vapuruna bıraktı, ben de saat 6 gibi evdeydim.

Akşam eşimin teyzesini çağırdım oturmaya, hem de Aşk-ı Memnu'yu izlemeye. Mısır patlattık, salep içtik, en son da meyve yedik, çatlamadan yattık)

Bugün yengem ve kuzenlerim bana gelecekler. Yengem sağ olsun, ben el açması börek yapıcam dedi. Ben de kek falan bi şeyler yapmak istiyorum. Daha ev halkı uyuyor, miksırı çalıştırıp onları uyandırmak istemiyorum. Ama en geç 9'da da kaldıracağım.

Yarın ve Pazar günü de arkadaşlarımla buluşmalarım var. Yarın ki burada, B.ostanlı'da. Pazar günü ise Al.sancak tarafına gidicez.

Diyorum ya, çok çalışmam lazım, çoook:))