O Söz...

Yeni izleyebildim bu filmi. Ve bayıldım, hem filme hem de o söze "Hiçbir başarı cezasız kalmaz". Tam bizi anlatan bi söz.

250. Yazı

Ben bile şaşırdım 250 rakamını görünce. Olmuş mu o kadar ya? diye hem şaşırdım hem de keyiflendim. 18 Kasım'da da 4 yılını dolduracak bloğum. Vay be:))

Hafta sonu yukarıda berrak denizini gördüğünüz Çeşme'deydik. Artık yazlığı kapatmak lazımdı. Ama uzun süredir hastalık olayları, oğluşun üni.kayıtları derken fırsat bulup yazlığa gidememiştik. Hafta sonu kuzenler hep birlikte gidelim dediler. Sen evi kapat, sonra gelir bizde kalırsınız, pazar günü de hep birlikte döneriz dediler. Cumartesi sabah 11 gibi evden çıktık. Önce onları evlerine bıraktık. Oradan biz 3 kişilik çekirdek aile kendi evimize geçtik. Yazlıklar sonbaharda çok mahzun oluyorlar. Sitede kimsecikler yoktu. Bir bahçıvanımız ve diğer yardımcı aile ve bir iki kişi daha. Ama çevremizdeki evler sımsıkı kapalıydı. Herkes çekmiş, gitmiş. Ben 3 posta çamaşır yıkadım, bulaşık makinesi çalıştı, buzdolabı boşaltıldı, temizlendi. Eve gelecekler toparlandı, tüm dolap kapıları, çekmeceler aralık bırakıldı ve evimizi kilitleyip doğruca kuzenlere gittik. Saat 7 gibiydi. Bir başka arkadaşlar daha geldiler akşam yemeğine. Hep birlikte yedik, içtik, sohbet ettik. Erkekler F.enerin maçını seyretti, 1 gibi de yattık. Ertesi sabah kahvaltı faslından sonra akşam bizde yemekteki arkadaşlara kahveye gidildi. Orada ağaçlardan meyve topladık. Sonra tekrar eve geliş, bir şeyler yemek ve İzmir'e eve dönüş. Güzel bir hafta sonuydu. Denize giremedik çünkü çok rüzgar vardı. Belki deniz sıcaktır ama çıkınca rüzgardan dolayı çok üşüyor insan.

Bunlar da kuzenin evinden detaylar. (Asortik , itiraf ediyorum, senden özendim böyle bol resimli, bahçe detaylı yazılara)



Bu begonvil, yanındaki muz ağacı ile kardeş kardeş yaşıyor.



Bu da kuzenin kiremit üzerine yaptığı yağlı boya resim. Evin dış duvarlarını süslüyor. Bir kardeşi daha vara ama ben bunu daha çok beğeniyorum.




Bu ördekler de bahçenin ayrı bir köşesini süslüyorlar.




Bahçedeki çiçekler çok ve çeşitli.




Bu da İzmir-P.asaport. Benim dünyada en çok sevdiğim yer. Üni.den başlayark iş hayatı derken , tam 24 yıl bu vapurla(tabi zaman içinde çok çeşitlilik gösterdi bu vapurlar) bu iskeleye geldim. Aradaki 3 yıllık G.üzelyalı maceram hariç. En son yine buradan emekli oldum. Kendimi en rahat, en huzurlu, en mutlu hissettiğim yer. Madem 250. yazı, bunu yazmadan edemedim. Ben galiba şanslı bir insanım. Sevdiğim işi, sevdiğim bir yerde, sevdiğim insanlarla yaptım. O yüzden okul ve iş yıllarımı mutlulukla hatırlıyorum. Umarım herkes benim kadar şanslı olur.

Not:Resimleri ben cep tel. ile çektim.

Yırttık Abicim:))

Oğlum hazırlık sınıfını atladı. O bir yıl, biz de epey bi para kazandık. Yırttık abicim, yırttık:))

Bayramı da geçirdik. İlk gün kahvaltıya babanemize gittik. Görümcem, eşi ve oğlu geldi. Daha sonra da eşimin teyzesi, kuzeni, eşi, kızı ve görümcesi geldiler. Akşam da annemlere yemeğe gittik. Ertesi gün benim 2 halaya ve görümceme, dün de rahmetli amcamlara gittik. İşte bu da geçti gitti. Aslında ailedeki sağlık problemleri sürüyor, ama galiba artık onlarla yaşamaya alışıyorsun, kanıksıyorsun. Elimizden geleni yapıyoruz, gerisi tanrıya, doğaya kalıyor.

Yarın okullar açılıyor. Tüm evladı, torunu okula başlayanlara ve o minik kuzulara başarılı bir yıl diliyorum. Bizimki artık büyüdü ya, bizim okul Ekim'de:)


Not:Resim, g.etty i.mages'dan."Yırttık abicim" lafı da "Ayrılsakta beraberiz" dizisindeki Feridun karakterinden.

Bayramınız Kutlu Olsun

Şeker tadında bir Şeker bayramı diliyorum herkese. Bayramınız kutlu olsun.


Not:Resim H.aci B.ekir'in sitesinden.

Sonbahar

Sonbahar geldi, gerçekten geldi ki İzmir de bile havalar soğudu, hatta hafif yağmur çiseledi. Madem sonbahar kaçınılmaz, ondan zevk almayı bilmek gerek:)) Hep söylerim,içime kasvet çöküyor bu mevsimde, artık kışı bile seviyorum ama yok sonbaharla bir türlü yıldızımız barışmıyor. Neyse kendilerine kerhen bi hoşgeldin diyorum.

Kardeşim iş nedeni ile gelen acil bir tel. sonrası pazar günü apar topar İstanbul'a döndü. Tabi en çok annem çok bozuldu buna ama yapacak bir şey yok.

Cuma günü babamı doktora götürdük. Şükür daha da iyi. Bu kez 3 ay sonra gideceğiz ve büyük olasılıkla da koltuk değneğini atacak artık.

Oğlum üniversiteye kayıt oldu, şebekesini aldı. Bu arada artık üni. kimlik kartına şebeke denmiyor mu? Biz şebeke deyince herkes gizli örgütmüş gibi aval aval bakıyor. Eylül içinde de İng. muafiyet sınavı var. Umarım geçer de bize bi onbin liracık kar sağlar.

Yarın 9 Eylül, İzmir'in kurtuluşu. Eşimle plan yaptık(tabi son dakika bi arıza çıkmazsa) vapurla Pasaport'a geçip, denize karşı kahvaltı ederiz, törenleri izler,en önemlisi Türkiye'nin yıldızlarının jetlerle gösterilerini izler, sonra da yine vapurla döneriz diye.

Bugün temizlik var. Sonrasında da anneme gideceğim Şimdi biraz yemek yapma zamanı.

Herkese iyi haftalar..

Not:Foto, g.etty i.mages'dan.